این بار و در یک مصاحبه اختصاصی به سراغ یکی از اساتید در زمینه تبلیغات بدنه اتوبوس و چاپ و نصب استیکر رفتیم. آقای جواد نظرگاهی از هنرمندان خوش‌نام و اخلاق‌مدار در این عرصه است. از شما دعوت می‌کنیم به این مصاحبه جذاب توجه کنید.
وی در معرفی خود عنوان کرد: “جواد نظرگاهی هستم متولد ۱۳۵۶ شهرستان نیشابور. در سال ۸۱ با توجه به علاقه‌ای که به خطاطی داشتم وارد عرصه تابلونویسی شدم و پس از ۵ سال فعالیت در نیشابور به مشهد مهاجرت کردم و تا سال ۹۵ به عنوان پیمانکار اجرای تبلیغات بدنه اتوبوسی مشهد مشغول به فعالیت شدم و بیش از دو هزار اتوبوس تبلیغاتی را اکران نمودم و در سال ۹۶ به تهران آمده و تا به امروز در تهران در زمینه چاپ و نصب استیکر و کاور انواع خودرو فعالیت می‌کنم.”
از ایشان در مورد شرایط تابلوسازی کشور پرسیدیم: “در رابطه با بررسی شرایط تابلوسازی باید ابتدا به بررسی شرایط اقتصادی کشور، نحوه فعالیت اتحادیه‌ها، به‌روز بودن متریال تابلوسازی، سطح توانایی و آگاهی تابلوسازان و… و مهم‌تر از همه به بررسی تابلوهای ساخته شده در سطح شهر پرداخت تا با این صنعت بیشتر آشنا شویم. پرداختن به این موضوعات و نتیجه‌گیری، نیازمند اطلاعات و زمان زیادی می‌باشد که در این زمان امکان‌پذیر نیست و ما صرفاً به بحث کیفیت تابلوها به عنوان موضوع اصلی این صنعت می‌پردازیم.”
وی افزود: “از آنجا که تابلو نقش بسیار تاثیرگذار و مهمی در معرفی کسب‌وکارها ایفا می‌کند و در ساخت یک تابلو باید هم‌زمان از چند هنر و خلاقیت از جمله طراحی، رنگ‌شناسی، خطاطی، نورپردازی، مخاطب‌شناسی و… استفاده شود؛ لذا با مشاهده تابلوهای سطح شهر به غیر از تعداد انگشت شماری از تابلوها، می‌بینیم در بسیاری از آنها حتی اصول اولیه خطاطی نیز رعایت نشده است. چه برسد به استفاده از رنگ و ماکت و گرافیک و… حتی دیده می‌شود که از یک رنگ و فونت و متریال هم‌زمان برای چند کسب‌وکار با مخاطبان مختلف ساخته می‌شود که به نظر من قابل قبول نیست و بیشتر میشه تخصص همکاران را در زمینه‌ی حروف سازی مشاهده کرد. در حالی که حروف سازی تنها بخش از یک تابلو می‌باشد.”
آقای نظرگاهی در مورد برگزاری اولین نمایشگاه تابلوسازی گفت: “دررابطه‌با نمایشگاه می‌توانم با جدیت عرض کنم که نقش بسیار مهمی در پیشرفت و افزایش تخصص و همسان‌سازی سطح کیفی تابلوسازان آماتور با حرفه‌ای‌های این رشته می‌تواند ایفا کند.”
وی هم چنین در مورد تجربه در این صنف گفت: “مهم‌ترین تجربه بنده در دوران فعالیتم در همان سال اول شاگردی بود که متوجه شدم بدون شاگردی هم می‌شود یک مهارت را یاد گرفت و بنابراین با دو ماه شاگردی برای خودم مغازه زدم و بدون شاگردی تسلط کامل به خطاطی و نقاشی دیواری (در حد متوسط) نصب استیکر و کاور انواع خودرو بدست آوردم.”
دررابطه‌با آینده این صنعت، بدون درنظرگرفتن نقش اتحادیه در زمینه آموزش، به نظر بنده یک تابلوساز باید جدا از تخصص شغلی، عاشق حرفه خود باشند و آشنایی کامل با اصول کسب‌وکار از جمله مدیریت، بازاریابی، مشتری‌مداری و… طراحی خطاطی، رنگ شناسی و… داشته باشد و تا زمانی که با این مهارت‌ها آشنا نشوند و از تجاربِ پیشکسوتان و پیشروان این صنعت در کسب‌وکار خود استفاده نکنند، افق روشنی برای این صنعت متصور نیستم.
ایشان افزود: “توصیه من به جوانان علاقه‌مند این است که جدا از تخصص در یک رشته مثلاً حروف سازی با تمامی خدمات دیگر تابلوسازی حداقل آشنایی پیدا کنند. چراکه این موضوع و آگاهی و تسلط آنان بر کلیه خدماتِ صنعت تابلوسازی و تبلیغات می‌تواند نقش مهمی در پیشرفت جایگاه شغلی و برند آنان ایفا کند.”
در پایان ضمن تشکر از شما و همکاران عزیزتان که این فرصت را در اختیار بنده گذاشتید تا داشته‌های ذهنی خودم را بازگو کنم و اگر مطالبم منتقدانه هست از همکاران و اساتید هنرمندم عذرخواهی می‌کنم و من در مقابل تک‌تک همکاران زحمتکش سر تعظیم فرود می‌آورم.
در ارتباط باشید