به ته‌مانده‌های ذهنش رجوع می‌کند و خاطراتی از سال‌های دور صنعت تابلوسازی، به شیوایی تمام زمزمه می‌کند و دریچه‌ای از تصورات به رویم می‌گشاید که در گذر ایام، با رنگ و بوی نوستالژی رفاقت‌ها و رقابت‌ها، در ذهنم مجسم می‌شود. من نماینده چند نسل کاری بعد هستم و شاید تصورم از رقابت متفاوت از آنچه باشد که در روزگاران دور تصور می‌شده. و می‌دانم درهم‌تنیدگی رقابت با رفاقت این روزها دشوارتر از قبل است. اما در نسل او که به شکرانه و سپاس، هم اکنون پیشکسوتانی از آن باقی هستند، این دو واژه در کنار هم خوش می‌نشینند.
در صنعت تابلوسازی به ویژه در حوالی اولین‌ها و برترین‌ها چندنظری و تقابل آرا وجود دارد. بسیاری هستند که داعیه نخستین‌ها را دارند و بسیاری نیز اهل بیان اینها نیستند. اما آنچه بر سر آن اتحاد نظر هست، ارزشمندی پیشکسوتان و تاثیری است که بر رشد و ترقی صنعت تابلوسازی و تربیت و بالندگی نسل‌های بعد داشته‌اند. چه اینکه در فلان بخش تابلوسازی، اولین باشند یا دومین یا چندمین. چه اولین فرد باشند که فلان نوع تابلو را به ایران آورده و تسری داده باشند، چه اولین فرد نباشند.
به وضوح، آنچه بیش از همه اینها و بیش از بکار بردن عبارت‌های پدر فلان کار یا خالق فلان چیز اهمیت دارد این است که همه آنچه اکنون قدم به قدم در اطرافمان به عنوان تابلوهای خلاقانه و جذاب، نظر هر رهگذر را به خود جلب می‌کند، حاصل یک عمر زحمت اساتید برجسته تابلوسازی است. هر کدام به نحوی و به فراخور شرایط، در سطحی. از جمله استاد یعقوب نیکدل که تأثیرگذاری وی بر رشد و بالندگی صنعت تابلوسازی کشور بر کسی پوشیده نیست. او شاگردان خوبی برای این صنعت تربیت کرد که اکنون خود در زمره استادان تابلوسازی هستند. چندی پیش به دنبال سیاست‌های مرجع تابلوسازی ایران مبنی بر ارج نهادن زحمات پیشکسوتان صنعت تابلوسازی و معرفی بیشتر این سرمایه‌های بی بدیل، همراه با رییس اتحادیه چاپخانه‌داران و تابلوسازان در سلسله بازدیدهای نوروزی، افتخار دیدار و گپ و گفت با استاد نیکدل نصیبمان شد که در خلال آن ضمن بازدید از کارگاه و تماشای چگونگی مراحل کار واحد تابلوسازی نیکدل از سخنان گهربار ایشان بهره‌مند شدیم. در ادامه ویدیویی از این بازدید مشاهده خواهید کرد. با ما همراه باشید.
در ارتباط باشید