احتمالاً در نقطه ای از زندگی خود این جمله را شنیده‌اید که «شما همان چیزی هستید که می‌خورید!». قطعاً منطقی پشت پندهای قدیمی نهفته است که موجب پایداری آنها شده است، ولی این نیز درست است که ما همانگونه کار می‌کنیم که می‌خوریم. خوردن بیش از حد و یا مصرف غذاهای اشتباه در طول روز می‌تواند شدیداً به بهره‌وری ما آسیب برساند و ارتباط میان رژیم غذایی و خروجی کار ما بسیار عمیق‌تر از این چیزهاست.

◀️ کربوهیدرات‌ها بهره‌وری را می‌کُشند
کربوهیدرات ها غالباً در غذاهایی با منشأ نان و قندی یافت می‌شوند و ارتباط مستقیم آنها با سطوح انسولین بدن می‌تواند تأثیری ویرانگر بر روی ذخایر انرژی روزانه داشته باشد. غذاهای غنی از کربوهیدرات باعث تولید مقادیر بالایی انسولین می‌شوند که آن نیز موجب ترشح هورمون‌های خواب‌آوری همچون سروتونین و تریپتوفان می‌گردد (مرتبط‌ترین هورمون با کلمۀ «چُرت زدن»).

◀️ سطح پایین قند خون برابر است با سطح پایین خودکنترلی
«سطوح گلوکز» شیوۀ دیگر توصیف «قند خون» است. مطالعه ای که اخیراً در مجلۀ بررسی‌های شخصیتی و روان‌شناسی چاپ شد می‌گوید: «گلوکز انرژی لازم برای تقریباً تمامی فعالیت‌های مغز را فراهم می‌کند و ممکن است که خودکنترلی، به عنوان یک فرایند بسیار پیچیدۀ فعالیت‌های مغزی، وابسته به گلوکز باشد».
به عبارت دیگر، قند خون پایین منجر به قدرت ارادۀ پایین‌تر و کاهش توانایی برای ادامۀ کار و انجام آن به نحو احسن می گردد.

◀️ عادات رژیم غذایی تأثیری مستقیم بر چرخه‌های خواب دارند
بدن ما تحت کنترل چیزی به نام ریتم‌های شبانه‌روزی قرار دارد که به ما دیکته می‌کند چه زمان باید احساس خستگی کنیم، چه زمان نیاز به خواب داریم، و چه زمان بیشترین هشیاری را در طول روز داریم.
شیوۀ غذا خوردن شما به شدت می تواند ریتم‌های شبانه‌روزی بدنتان را تحت تأثیر قرار داده و نهایتاً باعث شوند زمانی که نمی‌خواهید احساس خستگی کنید، خسته باشید!

متخصصین شما را از خوردن بیش از حد در طول عصر و شب برحذر می‌دارند (انجام این کار این پیغام را به بدنتان می‌دهد که زمان رفتن به سرکار است!). آنها همچنین خوردن غذاهای چرب به هنگام انجام کارهای فکری شدید را منع کرده و از شما می‌خواهند تا مفصل‌ترین وعدۀ غذایی‌تان را در صبح میل کنید (زیرا بدن شما تمام آن انرژی را برای مقابله با روزِ پیشِ رو نیاز دارد).